Zegarmistrzostwo XVII i XVIII wieku.


"Historia pomiaru czasu"  
Zegarmistrzostwo XVII i XVIII wieku.

Mosiężne zegary przez prawie cały czas późnego renesansu nie wykazują żadnych większych zmian technicznych, stają się jedynie coraz bardziej kapryśne w zdobieniach i są zniewalająco piękną biżuterią. Stagnacja w rozwoju znajduje odzwierciedlenie w braku jakiegoś jednolitego nowego typu zegara po zegarze renesansowym.  Wojna trzydziestoletnia zatrzymała kwitnący eksport niemieckich miast zegarmistrzowskich na całym świecie. Dopiero w drugiej połowie XVII wieku rozwój zegara nabrał nowego rozpędu wraz z wprowadzeniem wahadła grawitacyjnego. Jednym z rezultatów była konstrukcja zegarów ze zmodyfikowanym wychwytem kotwicznym i krótkim wahadłem, a także konwersja wielu zegarów z wychwytem wrzecionowym na ten ulepszony wychwyt. Zaowocowało to również nowymi formami i typami zegarów, które znacznie różniły się od poprzednich, a ich rozwój, z pewną dozą samodzielności, został zapoczątkowany zapewne przez ośrodki środkowoeuropejskie. Technologia wykonania tych zegarów wskazuje już czasem na prekursorów produkcji przemysłowej, co wraz z wprowadzeniem wahadła było warunkiem wstępnym rozpoczynającej się w XIX wieku fazy zegarmistrzostwa przemysłowego. Najważniejsze osiągnięcia zegarmistrzostwa z tego okresu wymienię poniżej.
1657 - Huygens Christian (1629-1695) skonstruował pierwszy zegar wahadłowy.
1675 - Huygens Christian opracował regulator balansowy ze sprężynką zwrotną (włosem).
1676 pojawiły się zegarki — repetiery, wybijające godziny i kwadranse.
1676 Hooke Robert (1635-1703) wynalazł wychwyt hakowy do zegarów
wahadłowych.
1687 Kochanski Adam (1631-1700) wynalazł zawieszkę sprężynkową do wahadła.
1695 - Tompion Thomas (1639-1713) wynalazł wychwyt cylindrowy,
1704 - Fatio Nicolas (1664-1763) zastosował pierwsze kamienie łożyskowe do zegarków.
1715 - Graham George (1673-1751) skonstruował kotwicowy wychwyt spoczynkowy do zegarów wahadłowych
1722 - Hautefeuille Jean (1647-1724) zastosował wychwyt kotwicowy połączony z balansem.
1726 - Harrison John (1693-1776) wynalazł wahadło kompensacyjne rusztowe.
1730 - Ketterer Franc Anton (1676-1750) wykonał pierwszy zegar z kukułką.
1735 - Harrison John zbudował pierwszy chronometr z regulatorem dwu balansowym.
1741 - Amant Jean Louis, wynalazł wychwyt nożycowy.
1748 - Le Roy Pierre (1717-1785) wynalazł wychwyt chronometrowy i balans kompensacyjny.
1757 - Mudge Thomas (1715-1794) ulepszył wychwyt kotwicowy.
1759 - Harrison John zbudował czwarty chronometr z ulepszonym wychwytem Le Roya.
1761- próbna podróż morska z chronometrem Harrisona, za który twórca otrzymał nagrodę od parlamentu angielskiego.
1761 - Hahn Philipp Matthaus (1739-1790) zbudował zegar planetarny wskazujący ruchy planet i ich satelitów.
1770 - Perrelet Abraham Louis (1729-1826)  zbudował pierwszy zegarek kieszonkowy z naciągiem automatycznym
1782 - Arnold John (1736-1799) wynalazł włos śrubowy (walcowy) oraz dwu metalowy balans kompensacyjny.
1798 - Perron L. (1779-1836) wynalazł wychwyt kołkowy do zegarów i zegarków kieszonkowych.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

PATEK PHILIPPE ref. 1518

Cz. 1 Tokarki zegarmistrzowskie.

Zenith El Primero