Zegarki z Glashütte. cz. 1

 

Zegarki z Glashütte - Uwagi dla kolekcjonera zegarków- cz. 1

Oznaczenie zegarka napisem Glashütte jest obecnie powszechnie uznawane jako określenie wysokiej jakości i często jest błędnie utożsamiane z zegarkami Adolfa Lange. Jednak doświadczony kolekcjoner musi znać różnicę między różnymi cechami zegarków Lange i innymi producentami zegarków w Glashütte, ponieważ nie wszystko, co pochodzi z Glashütte, jest równie dobre.
Ferdinand Adolf Lange był założycielem firmy A. Lange & Söhne oraz przemysłu zegarmistrzowskiego Glashütte, który składał się z dużej liczby niezależnych firm zajmujących się produkcją zegarków lub akcesoriów. Dziś kolekcjonowanie zegarków koncentruje się przede wszystkim na zegarkach A. Lange, ponieważ mają one najwyższy standard jakości. Tylko w 1896 roku poza Lange istniały jeszcze następujące firmy produkujące zegarki w Glashütte:
Ludwik Trapp
J. Assmann (zięć Langego) Union Dürrstein & Co.
Emil Kassiske, w 1904 roku, stworzył fabrykę zegarków precyzyjnych Glashütte Aktienges.
Friedrich Stübner, twórca chronometrów i założyciel produkcji chronometrów okrętowych Strasser & Rohde, precyzyjnych sekundowych zegarów wahadłowych, które są dziś bardzo poszukiwane.
Kolekcjoner Lange natrafi również na trzech innych wybitnych przedstawicieli zegarmistrzostwa z Glashütte, którzy mieli bliskie związki z Lange i których należy choć krótko wspomnieć:   
Jako pierwszego należy wymienić Moritza Grossmanna, założyciela Niemieckiej Szkoły Zegarmistrzostwa, autora dwóch wzorcowych dzieł zegarmistrzowskich, od czasu do czasu pojawiają się jego piękne zegarki kieszonkowe z typowym wczesnym mechanizmem Glashütte nakręcanym kluczykiem.
Drugi to Alfred Helwig, nauczyciel w DUS od 1910 roku, zyskał międzynarodową sławę i pod jego kierownictwem zaprojektowano i wyprodukowano około 30 tourbillonów. Helwig to też autor znanej książki "Drehganguhren”.
Przez krótki czas w DUS pracował także Hans Apel, który wykonał kilka tourbillonów, z których jedyny znany egzemplarz znajduje się obecnie na wystawie w Beyer Watch Museum w Zurychu. Nie ma jakiegoś przeglądu wszystkich konstrukcji z DUS, ale dobre obiekty należą do kolekcjonerskich rarytasów.
Znaczenie zegarków Lange jako zamkniętego obszaru kolekcji wynika w dużej mierze z faktu, że firma Lange wyprodukowała wszystkie ważne warianty techniczne zegarków mechanicznych w ciągu 100 lat swojego istnienia, oraz, że ich projekty i produkcja osiągnęły najwyższą jakość i doskonałość. Jako nazwa, Lange oferuje kolekcjonerską przestrzeń o głębi, którą możemy znaleźć tylko w zegarkach Patek Philippe czy Breguet. Co więcej, dobre, ale nie tak droge wersje DUF, oparte na tej samej budowie mechanizmu co zegarki ALS, dają kolekcjonerom dysponującym mniejszym budżetem, możliwość zakupu zegarków bądź co bądź Lange. Na rynku zegarków vintage zegarki Lange są wyceniane według kategorii jakości i okresu produkcji. Wczesne zegarki Lange, 1845-1864, są sygnowane na tarczy A. Lange, Drezno. Mechanizm jest skonstruowany jako płyta 2/5 z oddzielnym mostkiem naciągowym, a mostek balansu jest często ozdobiony ręcznie grawerowanymi rycinami. System wychwytowy ma już złotą kotwicę oraz koło wychwytowe i charakterystyczny diamentowy kamień środkowy. Znaczące jest to, że nie ma regulatora typu „łabędzia szyja”. Wraz z przeniesieniem produkcji zegarków do Glashütte, na tarcze wczesnych zegarków trafił napis „A. Lange & Söhne, Glashütte bei Dresden”. W 1864 roku Lange zaprojektował mechanizm o płytach 3/4, który był typowy dla wszystkich zegarków Lange do 1948 roku i był produkowany w różnych rozmiarach kalibrów. Mechanizm o płytach 3/4 znajduje się w modelach u londyńskich zegarmistrzów, którzy są znani z produkcji jednych z najlepszych zegarków, w przeciwieństwie do mechanizmów z pojedynczymi mostkami, które są najczęściej powszechne w Szwajcarii. ¾ płytowy werk wymagał najwyższego poziomu dokładności w produkcji, ponieważ rozstaw kołków można było później regulować tylko nieznacznie. Wczesne zegarki Lange (do 1864 r.) i wszystkie późniejsze zegarki Lange noszące oznaczenie jakości 1a, są poszukiwane przez kolekcjonerów. Wśród nich stało się powszechne, że wyróżnia się trzy gradacje, których jednak sam Lange nie sprecyzował.
Cechy identyfikacyjne:
Jakość 1a można rozpoznać po fabrycznym grawerunku „A. Lange & Söhne, Glashütte bei Dresden” oraz przykręcanych złotych chatonach na wszystkich łożyskach widocznych na płycie, w tym łożyska kotwicy, a także diamentowy kamień środkowy.
Jakość 1b (nieoficjalne oznaczenie kolekcjonerskie) nie ma diamentowego kamienia środkowego ani złotej, szatonowanej kotwicy. Poza tym grawerunek napisu fabrycznego jest taki sam jak dla jakości 1a. Jakość 1b odnajdujemy zazwyczaj w płaskich kopertach
Jakość 1c (nieoficjalne oznaczenie kolekcjonerskie) na werku jest wygrawerowane  A. Lange & Söhne, nie zawiera żadnych złotych chatonów, z wyjątkiem kilku wersji, w których koło minutowe ma przykręcany złoty chaton.
Tarcze wszystkich klas 1a są sygnowane A. Lange & Söhne w półkolu i pod spodem jako pasek „Glashütte bei Dresden”.Ten typowy nadruk na tarczy odróżnia odmiany 1a od odmian DUF.
                                cdn.