SWOBODNY WYCHWYT SPRĘŻYNOWY STRASSERA.
SWOBODNY WYCHWYT SPRĘŻYNOWY STRASSERA.
Swobodny wychwyt sprężynowy został opracowany przez Ludwiga Strassera w 1900 r. (patent D.R.G.M. 258 167). Posiada on podwójne kamienie paletowe w kotwicy na każdym ramieniu, jeden do spoczynku i jeden do podnoszenia. Kamień podnoszący i zęby koła wychwytowego mają kształt taki jak w wychwycie Grahama. Ten wychwyt zapewnia, że wahadło oscyluje tak daleko, jak to możliwe, bez żadnych zakłóceń. Kotwica posiada dwa elementy hamujące (palety), które posiadają powierzchnie podnoszące (płaszczyzny pochyłe) i powierzchnie oporowe (ograniczniki), które naprzemiennie wchodzą w koło wychwytowe. Kotwica jest sztywno związana z zawieszką wahadła w której znajdują się dwie pary sprężynek, zewnętrzne impulsowe i wewnętrzne nośne, na których jest zawieszone wahadło Pręt wahadła zawieszony na dolnej części zawieszki ma sprężyste połączenie z kotwicą za pośrednictwem sprężynek impulsowych. Nie ma innego połączenia pomiędzy wahadłem a kotwicą. Uwalnianie koła wychwytowego ze spoczynku i udzielenie impulsu wahadłu następuje na skutek zginania się tych sprężynek impulsowych, dlatego energia potrzebna do utrzymania oscylacji nie pochodzi bezpośrednio z kotwicy. Zakres oscylacji wahadła wynosi około 3°. Aby wahadło mogło oscylować możliwie swobodnie, należało zminimalizować pracę napędzającą wahadło (czynnik zakłócający). Powierzchnie spoczynkowe palet miały zatem tylko około 0,2 mm szerokości (jeden z powodów wrażliwości wychwytu na wibracje). Wyprodukowanie takich palet z jednego kawałka było praktycznie niemożliwe, ponieważ szczerbinka pomiędzy powierzchnią podnoszoną i ruchomą musiała mieć ostre krawędzie. Z tego powodu ułożono dwie palety jedna za drugą, co zaowocowało ostrymi krawędziami. Umożliwiło to również optymalne dopasowanie szerokości strefy spoczynku poprzez przesuwanie palet względem siebie. Podobno zegary produkowane przez firmę Strasser&Rohde w Glashütte (Saksonia) (niektóre z wahadłami kompensacyjnymi firmy Riefler) osiągały średnie odchylenia dokładności wynoszące 0,02 sekundy na dzień. Wbrew powszechnemu przekonaniu, swobodny wychwyt sprężynowy nie gwarantuje stałego zakresu oscylacji wahadła przy zmianie momentu napędowego. Wahadło musiałoby być zasilane stałą mocą, tzn. podnoszenie zawsze musiałoby odbywać się dokładnie w tym samym czasie. Ale wahadło otrzymuje jednakowy impuls niezależnie od wielkości momentu na osi koła wychwytowego lub od kąta zginania się sprężynek. Wychwyt strassera ma tylko jedną wadę, a jest nią wrażliwość na wstrząsy.

Komentarze
Prześlij komentarz