MINERVA

 

MINERVA - trochę historii

W 1858 roku, bracia Hippolyte Robert i Charles-Yvan Robert osiedlili się w wiosce Villeret niedaleko St. Imier.  W kilkupiętrowym budynku o konstrukcji szachulcowej, będącym do dziś siedzibą firmy, powstała fabryka zegarków pod firmą H. & C. Robert.
W 1878 roku synowie Charles i Georges Robert zastąpili pokolenie założycieli, a siedem lat później do firmy dołączył Yvan Robert.  To trio dało firmie nową nazwę Robert Freres Villeret.  W 1886 roku wprowadzono markę zegarków Mercure (w 1887 podobno był to model Minerva!?).  Kiedy wprowadzono markę firmy RFV ze strzałką, również nie wydaje się jasne, w literaturze można znaleźć rok 1887, ale także rok 1911. Firma otrzymała swoje pierwsze medale na międzynarodowych wystawach w Anvers (1885) i Paryżu (1889).  W 1895 roku ostatecznie rozpoczęto własną produkcję mechanizmów i wprowadzono marki zegarków Ariane, Tropic i Hertha.  Produkcję niklowych i srebrnych kopert do zegarków kieszonkowych rozpoczął również Robert Freres w tym samym czasie i zakończył w 1931 roku.  Produkowano kaliber 18'' 1 z wychwytem cylindrowym i 18" lub 19'' kaliber 2 z wychwytem kotwicznym, a od 1903 roku 19'' kaliber 3, który był już wyższej jakości niż poprzednie wystawiane zegarki. Wreszcie w 1908 roku pojawił się na rynku pierwszy chronograf z późniejszym oznaczeniem 19-9CH, po którym w 1911 roku pojawił się Compteur 19-14. W 1923 roku wprowadzono markę Minerva, na cześć bogini patronki rolnictwa, rzemiosła i nauki, a sześć lat później marka stała się także nową nazwą firmy Fabrique Minerva, Robert Freres S.A.  W połowie lat dwudziestych XX wieku na rynku pojawił się pierwszy chronograf na rękę z drobnym 12 ¾'' kalibrem 13-20CH. Prawdopodobnie w wyniku światowego kryzysu gospodarczego rodzina Robertów w 1934 roku rozstała się ze swoim biznesem, który przejął mechanik Charles Haussener z Biel i technik zegarmistrz Jacques Pelot z Villeret. O dziwo, Minerva została oficjalnym sędzią mierzącym czas na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1936 w Garmisch-Partenkirchen.  Na dalszy rozwój gospodarczy, który wkrótce stał się pozytywny, z pewnością wpływ miały wydarzenia polityczne w Europie. Jacques Pelot był bez wątpienia najbardziej kreatywną częścią nowego partnerstwa. Rozpoczęcie zbrojeń w Europie przyniosło Minerwie dobry interes, podobnie jak wszystkim innym „dostawcom”.  Zapotrzebowanie na serwis i stopery, zegarki pilotów i okrętowe, a także chronografy i specjalne stopery do zrzucania bomb, stale rosło. W okresie rozkwitu gospodarczego Minerva utrzymywała się z pracy ponad 100 pracowników. W 1940 roku do firmy dołączył 27-letni inżynier André Frey – bratanek Jacquesa Pelota. Po studiach z fizyki André Frey pracował przez cztery lata w firmie LIP w Besancon (Francja) jako inżynier zegarmistrz, dzięki czemu idealnie nadawał się na stanowisko kierownicze w firmie Minerva. Podczas wojny Frey zaczął projektować nowy kaliber zegarka naręcznego. Nawet jeśli w międzyczasie wszystkie mechanizmy były wykonywane maszynowo, nadal stosowano tradycyjne ich formy. Frey odważył się zrobić coś zupełnie nowego, zaprojektował kaliber, którego płyta została podzielona zgodnie ze złotym podziałem.  Kaliber 48 z małą sekundą i kaliber 49 z centralną sekundą zapisał się w historii zegarmistrzostwa futurystycznym wówczas kształtem. Fascynujące piękno przetrwało próbę czasu, dlatego kaliber 48 był nadal używany w najpiękniejszych zegarkach Minerva 60 lat po jego narodzinach. Po drugiej wojnie światowej Minerva skoncentrowała się na produkcji stoperów i chronografów od końca lat 40.  W 1949 roku Frey opracował opatentowany przycisk kombinowany (monopusher) dla kalibru 19-53 gdzie wskazówki są uruchamiane i resetowane za pomocą jednego przycisku. Boom gospodarczy i wyłaniające się zamożne społeczeństwo po raz kolejny doprowadziły do sukcesu mechanicznych stoperów i chronografów, te ostatnie oczywiście również w formie zegarków na rękę. Według katalogów uwzględniono wszystkie dziedziny sportu i techniki, a dokładność pomiaru stoperów zwiększono do 1/100 sekundy.