LeCoultre

 LeCoultre - trochę historii

LeCoultre jest prawdopodobnie najstarszym producentem zegarków w Vallée de Joux, co oznacza, że tutaj opracowywane i produkowane były mechanizmy, koperty i tarcze, a także własne narzędzia i maszyny. Jest to bardzo typowe dla mieszkańców dolin, którzy mogli przeżyć tylko wtedy, gdy mogli zrobić wszystko sami. Charles Antoine LeCoultre pochodził z rodziny hugenotów, która w połowie XVI wieku musiała opuścić rodzinne Lizy-sur-Ourcq we francuskim departamencie Seine-et-Marne. Pierre LeCoultre po raz pierwszy przybył do Genewy, gdzie otrzymał obywatelstwo w 1558 roku. W 1859 roku LeCoultre wraz ze swoją dużą rodziną przeprowadził się do Vallée de Joux, wyciął kawałek lasu i zbudował pierwsze domy. Jego syn Pierre zbudował tam pierwszy kościół, a miejsce to stało się gniazdem szeroko rozpowszechnionej rodziny. Wkrótce były tam różne warsztaty o nazwie LeCoultre, które przodowały w dziedzinie obróbki metali, na przykład jako producenci noży, narzędzi, pozytywek, części do zegarków i wreszcie kompletnych zegarków.
Antoine LeCoultre był uczniem w sklepie ze sztućcami swojego ojca Jacquesa Davida LeCoultre'a w La Golisse niedaleko Le Sentier. Wkrótce zajmował się już produkcją elementów zegarków ze stali, w szczególności produkcją kół zębatych. Od 1822 roku Antoine uczył się sztuki budowania popularnych wówczas automatów muzycznych od wuja. W wolnym czasie, począwszy od 1827 r., opracowywał maszyny do frezowania kół zębatych, za pomocą których można było wytwarzać części zegarów szybciej i dokładniej niż ręcznie. W latach 1829-1830 uczył się zawodu zegarmistrza od swojego wuja Francois w Genewie. W 1831 roku Antoine LeCoultre zaczął produkować koła zębate, a w 1833 roku powstała firma Antoine LeCoultre i Frere, pracował też na własny rachunek i wraz z bratem Ulysse założył warsztat produkujący zegary, a także koła zębate i zębniki z osiami. Bardzo ważną i rewolucyjną konstrukcją był Milionometr Antoine'a, maszyna do pomiaru z dokładnością do tysięcznej części milimetra - i to w jeszcze w wówczas nowym systemie metrycznym. LeCoultre otrzymał za to Grand Prix na pierwszej światowej wystawie w Londynie w 1851 roku. Wkrótce zaczął też budować kompletne mechanizmy i w latach 1846/47 wynalazł mechanizm do nakręcania koronką z wahaczem, dzięki czemu klucz do nakręcania zegarków nie był już potrzebny. Późniejsze jego zegarki kieszonkowe z komplikacjami uchodziły za najpiękniejsze i najlepsze na świecie. Po śmierci ojca w 1881 roku trzej synowie Elié, Paul i Benjamin przystąpili do modernizacji warsztatów: najpierw zakupiono maszynę parową, później zainstalowano również oświetlenie elektryczne. Powstała firma Antoine LeCoultre & Sons. Oprócz Elié, również Benjamin musiał być kreatywnym projektantem, bo na jego nazwisko jest też wiele patentów. Sukces LeCoultre był taki, że na początku XX wieku firma zatrudniała prawie 500 osób. LeCoultre stał się najlepszym producentem mechanizmów z komplikacjami, takimi jak repetiery, chronografy i kalendarze. Na początku mechanizmy przewożone były do różnych warsztatów w Genewie w celu oprawy, ale na przełomie wieków prace te zostały przejęte przez jeden dedykowany warsztat genewski. Jacques-David LeCoultre (1875-1948), wnuk założyciela firmy i syn Elie, dołączył do firmy w 1897 roku i już około 1900 roku był odnoszącym sukcesy kierownikiem produkcji w firmie. Kiedy francuski przedsiębiorca Edmond Jaeger szukał producenta szczególnie płaskiego zegarka, pierwszym kontaktem był LeCoultre. Najcieńszy mechanizm zegarka kieszonkowego na świecie został zaprezentowany pod kierunkiem Elié w 1903 r.: Ma 1,38 mm wysokości i do dziś pozostaje bezkonkurencyjny. W tym roku opublikowano obszerny jubileuszowy katalog z okazji 100. urodzin założyciela firmy. W tym czasie mechanizmy LeCoultre były już dostarczane do wielu firm, takich jak Moser, Patek-Philippe, Audemars-Piquet, Stauffer czy Vacheron & Constantin. Przyjazne stosunki z francuskim wytwórcą chronometrów i przyrządów Edmondem Jaegerem (1850-1920), istniejące od 1906 roku, umożliwiły firmie wejście w dziedzinę przyrządów pokładowych do samochodów i samolotów. W 1917 roku rozpoczęła się bliższa współpraca, która ostatecznie doprowadziła do połączenia spółek w ramach jednej spółki i w 1925 roku powstało Jaeger-LeCoultre prowadzone w Genewie.