ALFRED LUGRIN i LEMANIA

 

ALFRED LUGRIN i LEMANIA

Jules Frédéric Lugrin – znany jako Alfred Lugrin – urodził się w Le Lieu 1 września 1858 roku, prawdopodobnie jako jedyne dziecko Julesa Francois Lugrina i jego żony Jeanne Francoise z domu Cloux. Jak to było w zwyczaju w dolinie, Alfred Lugrin zaczął pracować w domu, aby nauczyć się podstaw obróbki metali. W końcu był tak wyćwiczony, że został zatrudniony jako asystent mechanika przez LeCoultre'a w Le Sentier. Wkrótce dał się poznać jako specjalista od mechanizmów z chronografem. W 1884 roku, w wieku 25 lat, wraz z trzema innymi zegarmistrzami założył własny interes. Fabryka w Sentier nazywała się „Fabrique d'Ebauches et Mouvements A. LUGRIN & Cie.” Początkowo wytwarzano zarówno proste jak i skomplikowane surowe mechanizmy. Ze względu na na potrzebną przestrzeń poszukiwano większego warsztatu, dlatego firma przeniosła się do L 'Orient już w 1886 roku. Tu też wytwarzano skomplikowane mechanizmy według własnych patentów, pierwsze mechanizmy wykonano według patentów CH-225 i CH-782 z 1889 roku. Z kolei patent CH-359 opisuje projekt chronografu ze skaczącym licznikiem minut. Konstrukcja ta została zastosowana również we wczesnych chronografach LUGRIN, a później została nawet uzupełniona o rattrapante. W związku z dalszą ekspansją w 1890 roku rozpoczęto budowę większej fabryki w L'Orient. Podobnie jak w większości fabryk, firma A.Lugrin & Co. wykonywała montaż modułów chronografu i repetiera na mechanizmach innych firm oraz sprzedawała kompletne zegarki kieszonkowe z chronografem i repetierem własnej produkcji Od 1900 roku w nowej fabryce produkowano bardzo wysokiej jakości gotowe zegarki dla różnych klientów. Fabryka miała hale robocze z oświetleniem elektrycznym, a źródło wody na przeciwległej górze służyło do napędzania turbiny wodnej. Rzadko można znaleźć wczesne repetiery i chronografy z nazwą firmy na tarczy, ale zdarzają się, choć bardzo sporadycznie, mechanizmy z wczesnym Marques de Fabrique. Marka LEMANIA została zarejestrowana 14 marca 1906 roku pod numerem 20226. Jednak nazwa LEMANIA znajduje się na tarczach zegarków dopiero w połowie lat 20-tych. W 1912 roku Alfred Lugrin przyjął absolwenta miejscowej szkoły zegarmistrzowskiej młodego zegarmistrza Mariusa Meylana. Marius Ami Meylan (1892-1980) był synem zegarmistrza Alfreda Meylana i jego żony Adrienne z domu Piguet. 1 marca 1918 r. firma A.Lugrin & Co. z kapitałem zakładowym 150 000 franków została przekształcona w Société Anonyme de la Fabrique d'Horlogerie Lugrin, mechanika, handel zegarkami i wszystkimi powiązanymi częściami, siedziba w Orient (Vaud), z oddziałem w La Chaux-de-Fonds.Po przedwczesnej śmierci Alfreda Lugrina 27 grudnia 1920 r. kierownictwo przejął jego zięć Marius Meylan. W 1924 roku Marius Meylan-Lugrin zmienił firmę na LEMANIA WATCH CO po najbardziej udanej marce kalibru w programie produkcyjnym – samo słowo pochodzi od francuskiej nazwy Jeziora Genewskiego, Lac Leman. W 1932 roku Marius Meylan dołączył z dużym wkładem kapitałowym do grupy firm SSIH, która została założona w 1930 roku z głównymi akcjonariuszami OMEGA i TISSOT. Więc LEMANIA nie została przejęta - jak to się często mówi - ale przyłączona do firmy SSIH za duże pieniądze ze względów ekonomicznych. W tym samym roku wyprodukowano chronometry i chronografy na Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles, ale teraz wszystkie stopery i chronografy z mechanizmami LEMANIA nosiły oznaczenie OMEGA. I tak doszło do tego, że OMEGA została również wybrana na oficjalnego chronometrażystę Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku. Pod parasolem SSIH zmienił się również personel trzech dużych firm-właścicieli i tak doszło do tego, że oprócz Mariusa Meylana, firmą LEMANIA WATCH Co. zarządzali również Paul Tissot i Gustave Brandt. LEMANIA odnosiła sukcesy również po wojnie, a jej chronografy można znaleźć nie tylko w zegarkach OMEGA.