GRUEN

 

GRUEN - producent zegarków.

 W 1893 roku Dietrich Gruen oddzielił się od Columbus Watch Co. i wraz ze swoim najstarszym synem Frederickiem otworzył w 1894 roku firmę „D. Gruen & Son” w Cincinnati.  W tym samym roku w Glashütte została założona „Grünsche Watch Factory Grün and Assmann”.  Pierwsze mechanizmy Assmanna zostały dostarczone do firmy Gruen w latach 1894/95 i zaczynały się od numeru seryjnego 62000. Mechanizmy niklowe wykonano w dwóch rozmiarach (19'' i 20'') oraz w dwóch wersjach każdy (18 i 21 kamieni) z ozdobnym szlifem, dzieloną płytą i rubinowymi łożyskami w przykręcanych złotych szatonach. Do tego balans kompensacjny ze złotymi śrubami, włos Bregueta i ekscentryczna precyzyjna regulacja za pomocą tarczy krzywkowej oraz kotwica zrównoważona "wąsami", wychwyt opracowany przez Moritza Grossmanna z Glashütte dla firmy Gruen. W 1898 roku Georg John Gruen dołączył do firmy swojego ojca, która następnie została przemianowana na D. Gruen & Sons. Około 1900 roku coraz częściej wykorzystywano mechanizmy ze Szwajcarii, ponieważ maszyny Assmanna używane do produkcji mechanizmów zegarkowych, zostały zniszczone podczas powodzi, a Szwajcaria była bardziej elastyczna w dostosowywaniu się do wymagań produkcyjnych Amerykanów.  Od 1900 roku Assmann krótko dostarczał jeszcze do Gruena mały mechanizm zegarka kieszonkowego (17'') z typową płytą ¾, ozdobnymi nacięciami, złotym wychwytem Glashütte, precyzyjną regulacją w kształcie łabędziej szyi i rubinowymi łożyskami w przykręcanych złotych szatonach, z 21 kamieniami.  Zegarki z mechanizmami z Glashütte były najczęściej oznaczane „D. Gruen & Son(s)” pozostałe prace opatrzone były logo „DG&S”.  W 1903 roku powstała firma Gruen Watch Manufacturing Company w Biel w Szwajcarii. Od 1910 roku prace sygnowane były "Gruen".  Liczy się, że do Gruen w US, dostarczono łącznie około 3000 mechanizmów. Mechanizmy i tarcze były często dostarczane z podpisami sprzedawców. Obudowy były produkowane w USA ze względów celno-podatkowych. W 1922 roku firmy D. Gruen, Sons & Company, The Gruen National Watch Case Company z Cincinnati i The Gruen Watch Manufacturing Company z Biel w Szwajcarii zostały połączone, tworząc firmę Gruen Watch Company pod kierownictwem Fredericka Gruena. W 1924 roku firma Gruen Watch Company wypuściła zegarek kieszonkowy limitowany do 600 sztuk z okazji 50-lecia. Aby móc korzystać z europejskiej sieci dystrybucji "Alpina Union Horlogère", amerykańska firma Gruen zaproponowała fuzję. W 1929 roku powstała Alpina Gruen Gilde SA. W latach trzydziestych Henry Thiébaud przeszedł od producenta zegarków Freco w Biel do firmy Gruen Watch Company. Tam rozpoczął błyskawiczną karierę od technika do dyrektora zarządzającego i z wielkim zaangażowaniem prowadził firmę przez kryzys końca lat 30 i przez II wojnę światową. W 1928 roku na rynku pojawił się zegarek Gruena z dwiema tarczami, który był znany jako „Zegarek lekarski”, ze względu na dużą tarczę sekundnika, który mógł być używany przez lekarzy do pomiaru tętna. Od połowy lat dwudziestych, zegarek ten był wyposażony w prostokątny mechanizm i oferowany w tym samym stylu pod markami Alpina Tecno, Gruen Techni Quadron, Alpina Gruen Tecno i Rolex Prince.  Wbudowany kaliber Gruen 877, wyprodukowany przez firmę Aegler w Biel, spełnił wszystkie oczekiwania co do precyzji, czyniąc ten zegarek jednym z pierwszych zegarków naręcznych produkowanych w dużych ilościach, które otrzymały certyfikat chronometru. W 1935 roku wprowadzono na rynek Gruen Curvex, prawdopodobnie najbardziej znany zegarek marki Gruen. Zegarki te były jednym z najwspanialszych przykładów projektowania zegarków lat 30. i 40. XX wieku.  Były cztery różne modele zegarków dla mężczyzn. Pierwszym kalibrem Curvex wydanym w 1935 roku był kaliber Gruen 311, który był jednocześnie najdłuższym z serii Curvex. W latach czterdziestych gusta się zmieniły, a Gruen podążył za tym trendem i opracował kaliber Gruen 440. Ten mechanizm umożliwił mniejszą wersję legendarnego Curvexa. Ostatnim mechanizmem Curvex był kaliber Gruen 370, który został wprowadzony na rynek w 1948 roku. Frederick Gruen przeszedł na emeryturę w 1940 roku i zmarł w 1945 roku. Jego młodszy brat Georg zmarł w 1952 roku. W 1953 roku rodzina Gruenów sprzedała swoje udziały w firmie. Chociaż firma w tym roku odnotowała najwyższą sprzedaż w całej swojej historii, to później napotykała coraz większe trudności z powodu złego zarządzania przez nowych akcjonariuszy i błędnej dywersyfikacji pod nazwą Gruen Industries.  W 1958 roku siedziba w Cincinnati została zamknięta i sprzedana. Produkcja w Biel Szwajcaria trwała do 1972 roku, kiedy to ostatecznie sprzedano ją konkurentowi Rolexowi.