Cz. 3 TOKARKI ZEGARMISTRZOWSKIE.
TOKARKI ZEGARMISTRZOWSKIE cz. 3. Oprzyrządowanie wrzeciennika. Na Rys.1 mamy przykładowe pudło z różnym oprzyrządowaniem, omówię pokrótce to ważniejsze i najbardziej przydatne. Podstawowe są tu uchwyty zaciskowe, nazywane często amerykańskimi. Przedstawione są na Rys. 2. Te o średnicy swojego wałka od 6 mm do 10 mm, są od tokarek zegarmistrzowskich, te powyżej 10 mm to już tokarki stołowe. Każda z tych średnic ma cały zestaw uchwytów o stopniowo się zwiększających otworach, gdyż każdy uchwyt służy do mocowania prętów o jednej średnicy z małą tolerancją +/-. Mocowanie w tych uchwytach prętów o nieodpowiedniej średnicy, niszczy dokładność uchwytu, a tym samym i uchwyt. Wciągane są one do stożkowego otworu wrzeciona przez ściągacz, co powoduje zaciśnięcie się uchwytu na włożonym do niego pręcie. Trzeba uważać też aby rowek na uchwycie trafił na kołek we wrzecionie, co uniemożliwia obracanie się uchwytu wewnątrz tego wrzeciona. Na Rys. 3 mamy uchwyty samocentrujące trzy i sześcio szczękowe...